Even met de spons erover. Maak het oppervlak goed nat. Koud of warm water, dat maakt niet uit. Gebruik het liefst regenwater, het is zonde om kraantjeswater hiervoor te moeten gebruiken.

Verdeel het keukenzout regelmatig over het houten tafelblad. Dat mag best rijkelijk zijn. Het is de bedoeling dat je straks een papje bekomt die in het hout wat kan intrekken. Met een borstel of een handschoen kan je het zout nog wat beter verdelen.

De truc lukt het best als het zout een vettig papje wordt. Wat extra water en nog eens goed inwrijven zorgt alleen maar voor een beter resultaat. Het kost je geen moeite, laat het nu even rusten en verder intrekken.

Dan rest je enkel nog het schrobben met de borstel. Het leuke is alvast dat je niet hard moet duwen. Het vuil komt zo los!

Eerst alle vuiligheid even poetsen met een natte spons. Je ziet, de tafel had inderdaad nood aan een poetsbeurt! Nog enkel alles afspoelen met de gieter, en dan kan de tafel verder opdrogen in de zon. Wat een verschil!
Ook ons bijzettafeltje mag weer dienst doen om te helpen aperitieven in onze loungehoek, en ziet er best nog oké uit, maar we willen deze in wat funky kleuren zetten. Verven is de boodschap, maar dan moet de ondergrond dus eerst goed schoongemaakt worden. Zo zal de verf er niet afbladderen. We passen opnieuw ons trucje toe met het zout. Schrobben maar! Eenmaal afgespoeld, lijkt de tafel wel nieuw!

Enkel de houten latten van het tafelblad willen we in een kleurtje, en als we de randen netjes willen meepakken, dan druipt er ongetwijfeld verf op het ijzerwerk. Er rest niets anders dan overal wat schilderstape aan te brengen. ‘t Is een prutswerkje, maar je bent er gauw vanaf. En dan is het tijd voor de grondlaag. De grondverf zorgt ervoor dat het hout minder verf zal opzuigen, en vermijdt dat mogelijke vlekken zichtbaar zullen zijn bij de eindlaag. Roer altijd goed, zodat alle pigmenten in het blik een homogene massa vormen. Met een lakroller verdeel je de verf over de latten. De kantjes pak je aan met een puntkwast. Veel valt daar niet over te zeggen, de boodschap is: verven maar!

De primer en eindlaag zijn op waterbasis, dat heeft als voordeel dat het snel droogt. Nog even puzzelen welk patroon het leukst uitkomt. Ook nu komt de schilderstape van pas. Snijd tussen de latten de tape door, dan kan je ook hier een strakke afboording aanbrengen met de verf. En het kleurenpatroon kan je al handig voor jezelf duidelijk maken door de verfpotten al eens te plaatsen. De matte kleur, licht zeegroen, zal het eerste kleurvlak een zachte, pastelachtige tint geven.
De tape is weg. Tijd om het andere kleurvlak aan te pakken. Het matte roze geeft de tafel zeker dat eyecatchergevoel! De tape mag alweer weg. Hoe strakker je de tape hebt aangeduwd, hoe minder risico je loopt dat de verf zich onder de tape kon verspreiden. Zodra je naast elkaar liggende vlakken wil verven, moet je zeker wachten dat de verf droog is, anders kan je de tape er nog niet op aanbrengen. Het provençaals blauw brengt wat meer tegengewicht aan de felle kleuren. En deze vintage yellow doet alle andere kleuren meteen opleven. Voila, nog een laatste finishing touch, en het resultaat mag er zijn!